Narzeczony mimo woli - artykuł

„Narzeczony mimo woli” to komedia romantyczna oparta na bardzo zabawnym motywie. Jak pokochać osobę, do której się czuje odrazę. Margaret Tate, w której rolę wciela się Sandra Bullock, jest demoniczną redaktorką naczelną, której boją się wszyscy pracownicy firmy wydawniczej. To bezduszna perfekcjonistka. Zauważa wszystkie błędy i natychmiast wyciąga konsekwencje. Andrew Paxton, grany przez Ryana Reynoldsa, jest jej asystentem. Cały czas pracuje w stresie. Przez trzy lata stara się, jak może, bo ma nadzieję, że jego rękopis zostanie uznany przez szefową i opublikowany.
 Jak to jednak czasem w życiu bywa, a w komediach romantycznych tym bardziej, bezwzględna i, zdawałoby się, samowystarczalna Margaret, wpada w tarapaty. Na jaw wychodzi fakt, że ma problemy z Biurem Emigracyjnym, które nakazuje kobiecie opuszczenie kraju i powrót do Kanady. Aby pozostać w Stanach Zjednoczonych Tate musiałaby wyjść za mąż, a biorąc pod uwagę jej charakter, styl życia i fakt, że nikt nie jest w niej ślepo zakochany, sytuacja wydaje się być trudna. Okazuje się jednak, że jest wręcz przeciwnie. Zdecydowana, pewna siebie i bezwzględna kobieta bez pytania o zgodę i zbędnych skrupułów, oświadcza wszem i wobec, że zamierza wyjść za swojego asystenta. Ten, zszokowany, nie wie, jak się zachować. Dopiero, gdy są sami, oświadcza, że nigdy nie pomoże jej w taki sposób. Wtedy ona oświadcza, że jego rękopis nigdy nie zostanie wydany, a on nie uzyska wymarzonej posady redaktora. Groźba skutkuje. Margaret potrafi perfekcyjnie trafić w czuły punkt podwładnego.
 Andrew zabiera Tate do rodzinnej miejscowości o nazwie Sitka, na Alasce, do swojej rodziny, aby Margaret przed ślubem poznała się dobrze z ludźmi, którzy już niedługo mają stać się jej bliskimi. Historia ta ma oczywiście wzruszyć kontrolera z Biura Emigracyjnego. Cała podróż i pobyt w dosyć dzikim otoczeniu obfituje w dialogi nie zakochanych, pełne cynicznych złośliwości. Paxton już w pracy spotkał się z pogardą ze strony współpracowników, gdy zdecydował się pobrać z szefową. Wszyscy uważali, że robi karierę przez łóżko. To samo myśli jego ojciec na Alasce i daje temu wyraz.
W filmie pojawia się też parę zabawnych gagów, ale najważniejsza jest tu rodzinna atmosfera. Ludzie w niewielkiej mieścinie  są ciepli i serdeczni. Życie płynie wolniej, niż w Nowym Yorku. Rodzina Paxtonów, ludzie z miasteczka, a nawet dawna dziewczyna Andrew, są dla Margaret bardzo życzliwi. Sztuczni narzeczeni, choć nie śpią ze sobą, a jedynie posłanie przy posłaniu, bo Andrew oddaje kobiecie wygodne łóżko, a sam rozkłada się na podłodze, to jednak bardzo się do siebie zbliżają. Prowadzą do tego wspólne rozmowy, które z czasem zmieniają charakter. Z cynicznych i złośliwych stają się szczere i ciepłe.
 Sandra Bullock wspaniale gra kobietę, która zmienia się diametralnie, gdy zdejmuje z siebie codziennie ubieraną maskę przerażającej szefowej. Aktorka potrafi ukazać swoje proste uczucia, na przykład swój gust muzyczny, zachowując się w sposób nieporadny, taki, którego z pewnością wstydziłaby się Margaret Tate, wiedząc, że gra w filmie.
 Okazuje się, że główna bohaterka wcześnie straciła rodziców i o bardzo wiele rzeczy musiała walczyć sama. Andrew od dzieciństwa odczuwał presję ze strony ojca, aby przejąć rodzinny interes i zostać politykiem- biznesmanem. Tymczasem on miał i ma zupełnie inne marzenia, których nie zamierza się wyrzec. Stopniowo też sympatia między Margaret i Andrew przeradza się w uczucie, co jest o tyle łatwe, że Margaret podobała się Andrew już wcześniej, a odstręczała go jedynie jej sztuczna osobowość.
 Komedia oprócz wątku miłosnego, posiada również kilka gagów, które bawią samą swoją konstrukcją, a jednocześnie nie naruszają konwencji filmu.